Het Vakantie gevoel

Met pensioen gaan is zogenaamd ophouden met werken en dus lekker rustig..... maar verre van dat. Het is nu alweer 11 dagen geleden dat we vertrokken uit Bahrein naar Amman.

Als ik het me goed herinner (haha) was het een voorspoedige reis en na wat gerommel met de huurauto hebben we in Madaba overnacht omdat we op weg waren naar de koeroorden aan de Dode zee die niet bij daglicht bereikbaar zouden zijn.

Van de Ramaddan is voor de gemiddelde toerist niet veel te merken en dat is wel zo prettig als je buiten aktiviteiten plant in een droog en warm klimaat (hoewelprettig koel vergeleken met Bahrain).

Madaba heeft een aantal vroeg christelijke historische sites met aardige mozaieken, waarvan de minder aangeprezen groep voor ons het leukst was.

We overnachtten in the Mosaic hotel, een klein familie gebeuren dat pas open was. Alles deed een beetje pensionachtig aan. Kamers eenvoudig, goeie bedden, niet gehinderd door goede smaak. Simpel ontbijt met midden-oosterse elementen als houmus, tomaten en labneh.

Vervolgens naar het Movenpick aan de dode zee, waar we langdurig hebben gedobberd in het visceuze mineraal concentraat, waar niets in leeft (behalve twee specifieke zout bestendige bacterien, zoals een goed geinformeerde duitser in detail met naam en toenaam wist te melden) en ons hebben laten spaaien. Dit uitje, tezamen met de beurskrach deed Wenneke vrezen dat de reis voor Praag zal stranden wegens gebrek aan fondsen.

Mensen overal even vriendelijk en behulpzaam, zoals toen we bij de eerste benzine pomp moesten stoppen om te tanken (we ontvingen de wagen met lege tank en permanent brandend waarschuwingslampje), maar vanwege de iftar was de pomp tijdelijk gesloten. Wij gingen rustig staaan wachten en al gauw kwam een vractwagentje naast ons staan. Het is ons nooit duidelijk geworden wat de man kwam doen, maar wij boden hem wat drinken aan, denkend dat hij ook wel zou willen iftarren. Dit werd afgewezen, maar kennelijk zo op prijs gesteld dat wij even later een hele bos verse komkommers uit de laadbak kregen. Vervolgens nam hij ons op sleeptouw naar een onderdoorgang onder de snelweg zodat we bij een andere pomp terecht konden.

Na de Dode zee terug naar het vliegveld om Anneke op te halen en na weer een nacht bij Mosaic in Madaba door naar Petra. Het bleek er hoogseizoen met alle gevolgen van dien. Toch ruime kamers gekregen in Petra Gustehouse dat wordt gerund door Crowne Plaza en waardoor we gebruik konden maken van Crowne faciliteiten, zoals het heerlijk koele zwembad.

Petra is moeilijk te beschrijven. Het is een ervaring en een mysterie. Hoe, waarom, waartoe. Het wordt allemaal niet duidelijk, maar de prachtige facades en de kleurrijke rotsen waaruit / in ze zijn uitgehouwen zijn van een eeuwigdurende schoonheid. Alweer raak ik onder de indruk van het feit dat zoveel energie werd gestoken in spirituele zaken: we zien meest mausoleums,tempels en een theater. De rijkdom van Petra was gebaseerd op de handel, maar die liet weinig direkte sporen na. We hebben anderhalve dag rondgewandeld en ik zou je aanraden er twee dagen voor uit te trekken, zodat je ook tijd hebt om wat na te genieten(bv aan het koele zwembad)).

Daarna zijn we naar Wadi Rum gegaan, waar we in tenten sliepen op een plek die Beit Ali heet. Ook met koud zwembad, midden in de woestijn. Een leuke plek, maar er kunnen grote groepen worden ondergebracht en het risico een avond opgezadeld te zitten met een groep drinkende en zingende rood verbrande engelsen is vrij groot. In ons geval bleef het bij een uitgelopen iftar met veel arabische zang. Anneke en ik willen volgend voorjaar een week gaan kamperen en wandelen / hiken in de woestijn van Wadi Rum. Het landschap is spectaculair doordat de woestijn wordt opgebroken in vakken door zandsteen heuvels met steile wanden die tot een honderd meter opstijgen in de zandzee. Aangeraden wordt om in winter of voorjaar te kamperen omdat het dan minder heet is. Wij denken dat Petra ook prettiger is in die periode.

Tussen de bedrijven hebben we ook tijd om te praten en bij te komen en ons te realiseren hoe fijn het is om weer langdurig bij elkaar te zijn.

Omgeven door mensen die mij liefhebben, kan ik me geen beter begin van deze reis voorstellen.