naar Jerusalem
Door: Pieter en Anneke
Blijf op de hoogte en volg Pieter
13 Juli 2011 | Ecuador, Quito
naar Jerusalem
Woensdag 13 juli
Om 8 uur hebben we afgesproken bij het hotel van Connie en Jesper, die we op de boot hebben leren kennen. Daarvandaan vertrekken we met een busje met zijn vieren naar Jerusalem, een vogelpark anderhalf uur rijden ten noordwesten van Quito. Het park bestaat uit 'bosque seco de altura', een speciaal soort bos waarvan nog maar heel weinig bestaat in de Andes. Het is droog en de begroeïng bestaat uit acacia bomen en nog een paar andere soorten zoals campeche en quishua, en gemengd kreupelhout waartussen cactussen en agave's. Weer zien we - zeker ook dankzij Jesper en Connie die beroepsvogelaars zijn - een paar heel mooie vogels zoals een langstaart-kolibrie, de great-kolibrie, grondduifjes, een felrode specht en nog wat gele, grijze en blauwe vogels waarvan ons de namen al zijn ontgaan. Het is fascinerend om te merken dat Jesper, voordat wij uberhaupt gezien hebben dat er een vogel is, al gedetermineerd heeft welke soort hij een halve seconde in beeld heeft gehad. Die handigheid blijkt het gevolg van veertig jaar ervaring (hij is op zijn twaalfde begonnen met vogels kijken), en het is prachtig om te merken dat zijn enthousiasme er geen greintje minder om is geworden. Omdat we zo duidelijk belangstelling hebben voor vogels mogen we van de beheerder ook rondkijken in het deel van het park dat niet voor publiek toegankelijk is. Daar staan onder andere avocadobomen waaronder we ons te goed doen aan gevallen vruchten. Jesper en Connie krijgen de ene na de andere kolibrie in beeld.
Onze volgende stop is de archeologische site Cochasquí, een groep afgeplatte piramides gemaakt van blokken vrij zachte steen, die met adobe gecementeerd werden en vervolgens met aarde en gras bedekt tegen erosie. Een smalle en geleidelijk oplopende dijk naar de top vormt de toegang tot het platform van iedere piramide. Sommige archeologen geloven dat er een piramide was met een zonnekalender, en een met een maankalender. Van een andere piramide wordt gedacht dat deze een militaire functie had (fantastisch overzicht over de omgeving).
Ook voor dit niet-Inca volk begon op 21 maart het nieuwe jaar, in overeenstemming met de landbouwcyclus. Tot op de dag van vandaag komen er lokale indianen naar deze site om die dag ter plekke te vieren. Verder is er heel weinig over de functie en het ontstaan van de piramides bekend.
's Avonds gaan we gezellig borrelen en eten in de drukke wijk Mariscal-Sucre, en na een super gezellige avond nemen we afscheid van Connie en Jesper, die we in Kopenhagen, Hamburg of Amsterdam zeker vaker hopen te zien. In stilte pakken we onze rugzakken in, want we kunnen beiden geen pap meer zeggen, en de wekker staat op 04.00 uur....
Woensdag 13 juli
Om 8 uur hebben we afgesproken bij het hotel van Connie en Jesper, die we op de boot hebben leren kennen. Daarvandaan vertrekken we met een busje met zijn vieren naar Jerusalem, een vogelpark anderhalf uur rijden ten noordwesten van Quito. Het park bestaat uit 'bosque seco de altura', een speciaal soort bos waarvan nog maar heel weinig bestaat in de Andes. Het is droog en de begroeïng bestaat uit acacia bomen en nog een paar andere soorten zoals campeche en quishua, en gemengd kreupelhout waartussen cactussen en agave's. Weer zien we - zeker ook dankzij Jesper en Connie die beroepsvogelaars zijn - een paar heel mooie vogels zoals een langstaart-kolibrie, de great-kolibrie, grondduifjes, een felrode specht en nog wat gele, grijze en blauwe vogels waarvan ons de namen al zijn ontgaan. Het is fascinerend om te merken dat Jesper, voordat wij uberhaupt gezien hebben dat er een vogel is, al gedetermineerd heeft welke soort hij een halve seconde in beeld heeft gehad. Die handigheid blijkt het gevolg van veertig jaar ervaring (hij is op zijn twaalfde begonnen met vogels kijken), en het is prachtig om te merken dat zijn enthousiasme er geen greintje minder om is geworden. Omdat we zo duidelijk belangstelling hebben voor vogels mogen we van de beheerder ook rondkijken in het deel van het park dat niet voor publiek toegankelijk is. Daar staan onder andere avocadobomen waaronder we ons te goed doen aan gevallen vruchten. Jesper en Connie krijgen de ene na de andere kolibrie in beeld.
Onze volgende stop is de archeologische site Cochasquí, een groep afgeplatte piramides gemaakt van blokken vrij zachte steen, die met adobe gecementeerd werden en vervolgens met aarde en gras bedekt tegen erosie. Een smalle en geleidelijk oplopende dijk naar de top vormt de toegang tot het platform van iedere piramide. Sommige archeologen geloven dat er een piramide was met een zonnekalender, en een met een maankalender. Van een andere piramide wordt gedacht dat deze een militaire functie had (fantastisch overzicht over de omgeving).
Ook voor dit niet-Inca volk begon op 21 maart het nieuwe jaar, in overeenstemming met de landbouwcyclus. Tot op de dag van vandaag komen er lokale indianen naar deze site om die dag ter plekke te vieren. Verder is er heel weinig over de functie en het ontstaan van de piramides bekend.
's Avonds gaan we gezellig borrelen en eten in de drukke wijk Mariscal-Sucre, en na een super gezellige avond nemen we afscheid van Connie en Jesper, die we in Kopenhagen, Hamburg of Amsterdam zeker vaker hopen te zien. In stilte pakken we onze rugzakken in, want we kunnen beiden geen pap meer zeggen, en de wekker staat op 04.00 uur....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
