via Schiphol en Abu Dhabi naar Kathmandu
Door: P&A
Blijf op de hoogte en volg Pieter
24 Oktober 2017 | Nepal, Kathmandu
Zondagavond 22, maandag 23 oktober:
Onze reis ging als vanzelf: bij Etihad was het, richting Abu Dhabi, heel rustig aan boord, en dan ook nog voortreffelijke stoelen in de Dreamliner. Een aanrader.
Na een reistijd van 15 uur werden we op de luchthaven van Kathmandu opgewacht door de chauffeur van het hotel, in zijn compacte busje dat vloeiend in het hektische verkeer opgaat. Linea recta naar hotel Ganesh Himal waar we op de 6de verdieping een kamer naast het super gelegen dakterras krijgen.
Na een hartelijk weerzien in de tuin, tussen de Afrikaantjes, met onze gids Bekh en touroperator Ramesh, togen we naar de dichtstbijzijnde ATM om de chauffeur en de koffersjouwer een fooi te kunnen geven. Maar helaas: 'we kunnen uw opdracht niet uitvoeren'; naar de volgende serie van 6 verschillende ATMs naast elkaar: 'uw opdracht is gecancelled', 'Probeert u het straks nog eens', 'Opdracht afgebroken' etc etc. We hebben zeker 20 machines geprobeerd, maar zonder geluk. Er liepen heel wat buitenlanders van de ene ATM naar de andere, met de hopeloze blik van een behoeftige junky in de ogen...
Smakelijke Thukpa (tibetaanse soep, met groente en sliertjespasta) en Curry in de tuin, en behoorlijk moe naar bed.
Tijdens de nacht is het verrassend stil zo midden in de stad. Af en toe een jankende of balkende hond, en urenlang een schreeuwende vogel. Verder rust. Zelfs geen generatoren te horen: sinds een jaar zijn de powercuts gestopt en lijkt op dat vlak een eind gekomen aan de corruptie en de diplomatieke ruzies, die jarenlang voor een gebrek aan electriciteit zorgden.
Dinsdag 24:
De straten zijn ongelooflijk stoffig. Stoffiger dan we ons herinnerden. Het had al verbeterd zullen zijn: per april 2017 zou de watertoevoer naar Kathmandu een enorme stap voorwaarts maken met water uit het Langtang gebied. De pijpen liggen er inmiddels, maar nog geen water te zien...
Veel winkeliers sprenkelen de hele dag met bakjes water de straat voor hun kraampje nat, zodat er iets minder stof in de winkel belandt. Dat wat uitgestald hangt is grotendeels ingepakt in plastic, om het afstoffen makkelijker te maken en de waar verkoopbaar te houden. Ongeveer de helft van de mensen op straat draagt een mondkapje.
We kopen een nep-north face tas voor de wandeling: de drager zal onze spullen daarin op zijn rug nemen. Een joekel van een tas (135 liter oid), waterdicht, voor 20€. In nederland lukt dat je niet voor onder de €100. We mogen max 30 kg in de tas stoppen. Hopelijk voor de drager wordt het wat minder! Hij krijgt immers ook de tent en zijn eigen spullen er nog bij...
En dan met een prachtige fiets-riksja naar Durbar square. We laten ons met overtuiging afzetten, zodat de riksja-rijder voor vandaag klaar is met zijn klus. Hij doet het onderhandelen allercharmantst en probeert ons onderweg op allerlei grappige en niet te volgen manieren geld uit de zak te kloppen.
En dan zijn we bij Durbar Square: we worden er stil en bedroefd van. Wat een ellende na de aardbeving! Veel gebouwen zijn ingestort, pleisterwerk is afgebrokkeld, grote scheuren in de heiligdommen. Er lijkt haast geen beginnen aan. Maar het leven heeft zijn gewone loop genomen, en de opgewekte bedrijvigheid werkt optimistisch stemmend.
Morgenochtend vertrekken we om 07.30 per jeep naar het beginpunt van de wandeling. Een uur of 8 hutseklutsen over de slechte weg, is ons in het vooruitzicht gesteld. Vanavond nemen we het er nog even van met een vegetarisch maaltje bij OR2K in het hol van de toerist: Thamel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley